انواع ديدار


ديدار امام زمان (عليه السلام) در دوران غيبت براي همگان در يک سطح و مرتبه اتفاق نمي‌افتد، بلکه بر دوگونه تحقق مي‌يابد:
1- ديدار امام (ملاقات بدون شناخت)؛
2- ديدار خاص (ملاقات امام همراه شناخت).

ناگفته نماند که هر گونه ديدار خود داراي مراتب و درجاتي است که هر مرتبه‌اي بستگي تامي به شخص ديدار کننده و سطح کمال او دارد.
1- ديدار عام (ملاقات بدون شناخت)
امام زمان (عليه السلام) علاوه بر حضور روحاني در تمام عوالم، در سراسر عالم مادي نيز حضور جسماني دارند؛ چنان‌چه امام علي (عليه السلام) در اين‌باره مي‌فرمايند:
« صاحبُ هذا الامرِ يتَرَدَّدُ بَينَهُم و يمشي فِي أَسواقِهِم وَ يطَأُ فَرشَهُم و لا يعرِفونَهُ حَتَّي يأذَنَ اللهُ لَهُ أن يعَرِّفَهُم نَفسَهُ ...»؛  «صاحب اين امر در ميان آن‌ها راه مي‌رود، در بازارهايشان رفت و آمد مي‌کند، روي فرش‌هايشان گام برمي‌دارد، ولي او را نمي‌شناسند، مگر خداوند به او اجازه دهد تا خودش را به ايشان معرفي کند.»- ديدار خاص (ملاقات همراه شناخت)
دانستيم که آن‌چه که عموم مردم در دوران غيبت امام عصر (عليه السلام)، از آن محروم مي‌مانند، شناخت آن حضرت است و نه ديدار او.
« إعلَم يا أخِي، إنَّ کُلَّ مُؤمِنٍ مُخلِصٍ يمکِنُ أن يرَي الإمامَ وَ لايعرِفُهُ»؛  «بدان اي برادرم، همانا براي هر مؤمن مخلصي اين امکان وجود دارد که امام را ببيند و او را نشناسد.»
در اين ميان، مهم آن است که انسان به چنان لياقتي دست يابد که به هنگام ديدار، امام خويش را بشناسد و از روي شناخت و معرفت عرض ارادت نمايد.