یادش بخیر...
پارسال،زمانی که شب یلدا با رحلت پیامبر(ص) و شهادت امام حسن(ع) مصادف بود...

از دوماه قبلِ شب یلدا پیام های روز شماری برای تبریک بزرگترین شب سال آغاز شد

و همچنین پیام های خوشحالی برای فرا رسیدن این شب...

به راستی چرا امسال که شب یلدا با سالروز آغاز امامت حضرت مهدی مصادف است،

خبری از آن خوشحالی ها و شادی های سال قبل نیست؟

مراقب باشیم بازیچه دشمن نشویم...!!


"به حرمت ولی عصر که انقدر مظلوم است اشتراک گذاری شود تا تمام فضای مجازی با خبر شوند"

بزرگی میگفت :



يك وقت، جلوى شما يك سبد سيب مى آورند.
شما اول براى كناريتان برمى داريد، دوباره بعدى را به نفر بعدى ميدهيد ...
جالب است..!
تا زمانيكه براى ديگران بر مى داريد، سبد مقابل شما ميماند..
ولى حالا تصور كنيد که همون اول براى خود سیب بر می داشتید، ميزبان سبد را به سمت نفر بعد مى برد!!
نعمتهاى خدا هم، اينطور است...

با بخشش، سبد را مقابل خود نگه داريد.

اولین قبری که بعد از ظهور شکافته میشود قبر کیست ؟

امام صادق ـ ع ـ می فرماید: «اولین کسی که قبر او شکافته می شود و به سوی دنیا باز می گردد، حسین بن علی ـ ع ـ است.»و در جای دیگر می فرماید: «نخستین فردی که به دنیا باز می گردد، حسین بن علی است پس حکومت می کند تا وقتی که در اثر پیری ابروان او بر چشمانش می افتد.» که اشاره به طولانی بودن حکومت امام حسین در عصر رجعت است.
جابر نیز از امام باقر ـ ع ـ نقل می کند که امام حسین ـ علیه السّلام ـ در روز عاشورا، پیش از شهادتش، به تفصیل درمورد رجعت خود و یاران خود سخن گفت: «بشارت باد شما را به خدا قسم اگر این قوم ما را بکشند، ما نخستین کسانی هستیم که نزد پیامبرمان باز می گردیم و تا مدتی که خدا بخواهد توقف خواهیم کرد، آن گاه من اولین کسی هستم که قبرش شکافته می شود و ناگهان از قبر خارج می شوم، در حالی که امیر المؤمنین نیز از قبرش خارج شده و مهدی ما نیز قیام نموده است.» در این روایت، رجعت امام حسین و امیر المؤمنین ـ ع ـ همزمان با قیام حضرت مهدی (عج) بیان شده است. در روایت دیگر امام صادق ـ ع ـ می فرماید: «امام حسین ـ ع ـ همراه با شهدای کربلا و هفتاد پیامبر، بازگشت می نماید. رو می آورد به سوی دنیا امام حسین همراه با کسانی که با وی به قتل رسیده بودند و همراهی می کنند او را هفتاد پیامبری که با موسی بن عمران مبعوث شدند. آن وقت حضرت قائم انگشترش را به او می سپارد.»
منبع:
تاریخ ما بعد الظهور، سید محمد صدر، ص ۸۸۱، مکتبه الامام امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ، اصفهان.
 میزان الحکمه، ج ۴، ص ۵۸، ش ۶۹۳۲، محمدی ری شهری، چاپ مکتب الاعلام، ۱۳۶۲ هـ .ش.
معجم احادیث المهدی، ج ۵، ص ۳۲۸، ش ۱۷۶۶٫
 بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۶۱، حدیث ۵۲٫

خداي خوبي داريم . . .

آنقدر خوب که با هر مقدار بار سنگين گناه ،

اگر پشيمان شويم و توبه کنيم باز هم مهربانانه ما را مي بخشد . . .

و آنقدر بخشنده است که باز فرصت جبران را در اختيارمان مي گذارد . . .

آري خداي خوبي داريم ...

خدايي که مشتاقانه ما را مي نگرد ،

با چنين خداي بخشنده و مهرباني ؛

نااميدي از درگاهش معنايي ندارد . . .