بقعه صاحب الزمان(عج) زیارتگاهی در شوشتر
بقعه صاحب الزمان در شمال شرقی شهر شوشتر نزدیک بقعه شیخ شمس الدین واقع است. این عمارت بر فراز تپه ای در میان قبرستان واقع و در سال 1349 تعمیر و مرمت شده است.درباره چگونگی این مکان که به قدمگاه و مقام حضرت صاحب الزمان، عجل الله تعالی فرجه الشریف، معروف است; گویند که در سالهای گذشته معمول بود که در روزهای سه شنبه عده ای از نیکان شهر برای زیارت حضرت حجة ابن الحسن و خواندن دعا به اطراف شهر می رفتند و بعد از انجام اعمال ناهار خود را در همان جا صرف می نمودند.
بقیه در ادامه مطلب
درخت بغوطه
در روايات اسلامي آمده که «درخت بغوطه» درخت بلند و پر شاخه اي در دمشق است.
سفياني که بر عليه امام زمان (عج) خروج کرده است، در زير آن به هلاکت مي رسد. گفته اند در آن هنگام اين درخت در «حيره» خواهد بود.
قِنّسرین
«قنسرین» است در منطقه شام قرار دارد و گفته شده که در کوهستان اطراف آن قبر صالح پیغمبر(ع) قرار دارد و در آن جای پای شتر (ناقه صالح) نیز موجود است و البته این را هم داریم که می گویند قبر صالح در یمن است.
در زمان جنگ های صلیبی این شهر متحمل ضررهای بسیاری شد و به ویرانه مبدل گردید.
موقعیت جغرافیایی
این استان در وسط سوریه واقع و مرکز آن شهر حمص است. رودخانه معروف«عاصی» که از لبنان سرچشمه می گیرد و به ترکیه می رود از این استان عبور می کند.
مسجد سهله
در احادیث معصومان تأکید شده است که این مسجد منزلگاه و بیت المال امام مهدی، پس از ظهور است.مسجدی که در و دیوارش شاهد نجواها و نیایشها و عبادتهای امام زمان و بارها محل رسیدن عاشقان آن حضرت به یار غایب از نظرشان بوده است.
نامهای این مسجد:
بنی ظفر، القری، یری، بنی عبدالقیس، سهیل، سهله
در روایات فضائل زیادی برای این مسجد نقل شده است از جمله:
-آنجا محل ریسندگی حضرت عیسی بوده و ایشان از آن مکان به آسمان عروج کرده اند.
- حضرت ابراهیم از این مسجد به یمن رفته است.
قم در آخرالزمان
در روایات زیادی از ائمه اطهار(ع) اشاراتی به شهر قم شده است. برای مثال:
عفان بصری از امام صادق(ع) نقل می کند: امام(ع) به من فرمودند: «آیا میدانی چرا این شهر را قم می نامند؟» عرض کردم: خدا و رسولش آگاه ترند. امام(ع) فرمودند: «زیرا اهل قم اطراف قائم آل محمد گرد آمده و با او قیام نمایند و در کنار او ثابت قدم مانده و او را یاری کنند.»(1)
همچنین در روایت دیگری، امام صادق(ع) می فرمایند:
«به زودی کوفه از مومنان خالی می شود و علم از آن می گریزد و پنهان می شود، آن گونه که مار در سوراخش پنهان می گردد. سپس علم در شهری به نام قم ظاهر می گردد و شهر قم کانون علم و فضل می شود و چنان دنیا را به حقایق آشنا می سازد که در روی زمین مستضعفین در دین باقی نماند، حتی زنان در پرده و چنین زمانی نزدیک ظهور قائم آل محمد (ص) است .
بقیه در ادامه مطلب
جایگاه حلب در تحولات اخرالزمان
حلب
حلب شهری است از بلاد کهن شامات که امروزه در شمال سوریه واقع شده است. حلب به معنای «شیر» خوراکی است. گفته شده حضرت ابراهیم ع در آنجا شیر گوسفندان خود را میدوشید و به فقیران میداد. این شهر توسط ابوعبیدة جراح، سردار سپاه خالد بن ولید توسط مسلمانان فتح شد. یکی از شهرهایی که نام آنها در روایات آخر الزمان دیده میشود، شهر حلب است. در بیشتر روایات این شهر به عنوان یکی از کُوَر خمس (مناطق پنجگانه) ذکر شده است که در آخرالزمان تحت سیطرة سفیانی در میآید.
بقیه در ادامه مطلب
جایگاه اردن در تحولات آخرالزمان
اردن
یکی از مناطق مهم در وقایع آخرالزمان «اردن» است. موقعیت اردن در ابتدای روایاتی که به «کُور خمس» (مناطق پنج گانه) پرداخته اند، آمده است. کُور خمس مناطقی هستند که توسط سفیانی تصرف می شوند. سفیانی از «وادی یابس» (بیابانی در مرز اردن و سوریه) ظهور می کند،ابتدا بر « دمشق» تسلط می یابد و آنگاه از بنی کلب بیعت می گیرد.
بقیه در ادامه مطلب
بیت الحمد
«بيت» در لغت به معناي خانه و «حمد» به معناي ستايش و ثنا است.
اين واژه در برخي روايات مهدويّت به کار رفته و از آن به عنوان
جايگاهي مربوط به حضرت مهدي عليه السلام ياد شده است.
مفضل گويد: شنيدم امام صادق عليه السلام فرمود:
«اِنَّ لِصَاحِبِ هَذا الاَمْرِ بَيتاً يُقَالُ لَهُ بَيْتُ الحَمْدِ فِيهِ سِراجٌ يَزهَرُ مُنذُ وُلِدَ اِلَي يَوْمَ يَقُومُ بِالسَّيفِ لا يُطْفَأ» [1]
؛ «همانا صاحب اين امر را خانه اي است که بدان «بيت الحمد» گويند.
در آن چراغي است که روشني مي بخشد و از آن هنگام
که صاحب الامر زاده شده تا روزي که با شمشير قيام کند، خاموش نخواهد شد».
اگرچه به روشني جايگاه اين خانه و چگونگي روشنايي بخشي چراغ آن،
بيان نشده است؛ ولي احتمال ميرود مقصود يک معناي کنايي باشد
که با ولادت آخرين حجّت الهي، چراغ هدايت بشر با فروغي هر
چه بيشتر به پرتو افشاني پرداخته و زمين را از نور وجود خود آکنده ساخته است.
اين روايت با همين مضمون از امام باقرعليه السلام نيز نقل شده است. [2] .
گفتني است اين واژه در منابع اهل سنّت نيز آمده است؛ ولي به معناي خانه اي است که در بهشت ساخته ميشود. [3] .
پی نوشت ها:
[1] الغيبة، ص 239، ح 31.
[2] کتاب الغيبة، ص 467، ح 483.
[3] ر.ک: تفسير قرطبي، ج 2، ص 177؛ تفسير ابن کثير، ج 1، ص 199؛ سنن ترمذي، ج 3، ص 341؛ مسند احمد، ج 4، ص 415.
سیمای کوفه در هنگامه ی خروج سفیانی
«سپاه سفیانی وارد کوفه می شوند و احدی را فروگذار نمی شود، جز اینکه به قتل می رسانند.» (1)
«بعد از آن سفیانی هفتاد هزار لشکر به «کوفه» می فرستد. آنها مردم کوفه را یا می کشند یا دار می زنند یا اسیر می گیرند.» (2)
«همچنین سفیانی صد و سی هزار نفر لشکر را به کوفه اعزام می دارد و در «روحاء» و «فاروق» فرود می آیند، در آنجا سی هزار نفر آنها حرکت نموده و در کوفه در محل قبر حضرت هود (علیه السلام)، واقع در «نخلیه» فرود می آیند و در روز عید قربان بر مردم حمله می آورند.» (3)
بقیه در ادامه مطلب
**سیمای اهل کوفه در آیینه ی روایات**
با توجه به اینکه اهالی کوفه همواره پشتیبان اهل بیت عصمت و طهارت (علیه السلام) بوده اند، نکوهش های فراوانی در مورد آنها از سوی دشمنان به عمل آمده است، بنابراین احادیث مربوط به کوفه و «ظهر کوفه» را با روایاتی پیرامون «اهل کوفه» پی می گیریم:
امام باقر (علیه السلام) در این باره فرمودند:
«إنَّ وَلایَتَنَا عُرِضَتْ عَلَی أهْلِ الأمصَارِ فَلَمْ یَقْبَلْهَا قَبولَ أهْلِ الکُوفَهِ بِشَیء»(1)
«ولایت ما به اهل شهرها عرضه شد، اهالی هیچ شهری همانند اهل کوفه آن را نپذیرفتند.»
بقیه در ادامه مطلب