بالی برای رفتن تا آسمان بده

راهی برای دیدن رویت نشان بده

ما مردمان ساده دل این زمانه ایم

اصلا خودت بیا و دعا یادمان بده

ما با سه شنبه های شما خو گرفته ایم

اندازه لیاقتمان جمکران بده

برگرد و تکیه بر روی دیوار کعبه کن

ظهری به وقت شرعی زهرا اذان بده

خود را معرفی کن و یابن الحسن بخوان

و بعد قبر مادر خود را نشان بده....

نکند منتظر مردن مایی، آقا؟

منتظرهات بمیرند، میایی آقا؟

 ِ‏‏‏‏ذهن ماباغچه ايست،گل در آن بايد کاشت؛
چه گلي بهترازآيات خدا؛
گل کوثر،
گل توحيد،
گل ياس،
گل مريم،
گل طه،
گل ناس،
گل اخلاص وتوکل به خدا،
گل ايمان وادب لايق ماست.
گل نرگس گل گلهای خداست .
برجمال زیبایش صلوات.

مگر هوای تو ما را کند بیابان گرد

مگر حضور تو از خاکمان بر آرد گرد

زمین بدون حضورت بگو چه را رویاند

چنان که باید وشاید زمان که را پرورد؟

غم تمام زمین ریشه کرده در جانم

بگویمت ز کدامین شب از کدامین درد

علاج درد منی تو ولی نمی دانم

کجای حادثه گم کردمت کجا ای مرد؟

خیمه نشین فاطمه دلم برات پر میزنه….

اسم قشنگت آقا جون هر تپش قلب منه
دلم برای دیدنش می گیره از من بهونه….

.ندبه می خونم دوباره با اشکای دونه دونه . . .

یاصاحب الزمان


از فراقت به جواني همگي پير شديم
بي تو از وادي دنيا همگي سير شديم
 بي خود از حادثه ي عشق تو ديوانه و مست
عاشق کوي تو گشتيم و زمين گير شديم
 تا که وصفي ز کمان و خم ابروي تو رفت...
در پي ديدن رويت همگي تير شديم
 از کمان خانه ي زلفت همه بالا رفتيم
در سراشيبي ابروت سرازير شديم

گو گدايان در اين خانه بيايند که ما
از گدايي به در تو همگي مير شديم
 عاشقان همچو (( رها )) در گرو بند تو اند...
جمله در حلقه ي تو در غل و زنجير شديم

تا دلم غافل ز آقا می شود
پای من سوی گنه وا می شود
تا مرا نفسم به ذلت می کشد
مهدی زهرا خجالت می کشد
کار من تنها دل آزردن شده
کار مولا خون دل خوردن شده
روز و شب گویم به خود با واهمه
من چه کردم با عزیز فاطمه

اللهم عجل لولیک الفرج

ببخش اگر وسط گریه هم ریا کردم
دلم به غیر تو بود و خدا خدا کردم

ببخش اگر سر این سفره بودم و اما
بنای مهر دگر را به سینه پا کردم

ببخش که نون و نمک بر من گدا دادی
بجای شکر تو اما بسی جفا کردم
 
ببخش که رزق مرا بی حساب می دادی
و من برای تشکر حساب وا کردم

ببخش های مرا نیست انتها اما
برای غفر گناهم تو را صدا کردم


الهی العفو العفو العفو

سلام آقا...
"این الغریب... این الحبیب"
صدایت میکنم آقا...
همین جایم...خودم...تنها...
از این پایین به آن بالا...
صدایم می رسد آقا...؟!
نگاهم در زمین گیر است...
خودم هم خوب میدانم...
بســـــــی دیر است...
بســــــی دیر است برای پر زدن اما؛
امیدم را نگیر آقا...
از این سقف گناهانم دعا بالا نمی آید...
دعا آنجا نمی آید...
دعایم را ببر بالا...
شفاعت کن مرا آقـــــــــــا...
شما را میدهم سوگند...
به حق مادرت زهرا...
نگاهت را نگیر آقا...
نگاهت را نگیر آقا...

بحق جدتان ظهورت را نزدیک کن...


الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّک الْفَرَج..

اى كه دنبال دواى غم هجران هستى
مى شود درد نهان تو مداوا حتماً

اگر امروز نشد بوسه به دستش بزنیم
وعده ى ما همه افتاده به فردا حتماً

ثمر گریه ى ما خنده ى روز فرج است
آن زمان مى شكفد خنده به لب ها حتماً

دوره ى غیبت طولانى و تأخیر ظهور
امتحانى است براى همه ى ما حتماً

كار ما منتظران چیست؟ اُمید و تقوا
غم نخور مى شود آخر گره ها وا حتماً

هركه در زُمره ى ما منتظران مى باشد
مى كند تا به ابد پشت به دنیا حتماً

انبیا منتظر آمدنش مى باشند
مى رسد پشت سرش حضرت عیسى حتماً

كاش باشیم و ببینیم كه روز رجعت
مى سپارد عَلَم خویش به سقّا حتماً

زره شیر خدا بر تن و شمشیر به دست
مى رسد منتقم حضرت زهرا حتماً

انتقام دَرِ آتش زده را مى گیرد
وَ به آتش بكشد آن دو نفر را حتماً

محمد فردوسی