«سيّد بن طاووس» از علماي بزرگوار تشيّع و صاب کتب الملاحم و الفتن و جمال الاسبوع است.
او در زمان غيبت کُبري به ديدار حضرت قائم (عج) نائل شده است. «سيّد بن طاووس» در سال 664 هـ ق در گذشت.
سید رضى الدین، على بن موسى بن جعفر بن طاووس، از نوادگان امام حسن مجتبى و امام سجاد علیه السلام هستند. جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب مىشد. پدر او، موسى بن جعفر نیز، از راویان بزرگ حدیث است که روایات خود را در اوراقى نوشته بود و بعد از او فرزندش آنها را جمع آورى نموده و آن را منتشر کرد.سید على بن طاووس در سال 664 هجرى در سن 75 سالگى و در شهر بغداد وفات نمود. بدن شریفش را به نجف اشرف منتقل نموده و در حرم امیر المۆمنین علیه السلام به خاک سپردند.
آثار سید بن طاوس
ملهوف علی قتلی الطفوف، مشهور به لهوف
کتاب المزار
محاسبه النفس